Podróżnik WC, wydanie II poprawione

 Książka, którą przeczytałam opiera się na spisywanych "na gorąco" notkach o historiach, przemyśleniach, przygodach, informacjach i skrótach myślowych. Później autor to rozbudował, uzupełnił, poprawił i... gotowe. Cejrowski opowiada o swoich historiach zabawnie i pouczająco, co naprawdę zachęca do lektury i jest niewątpliwie dużym atutem tej książki. Znajdują się tu dodatkowe podrozdziały, wyróżniające się brązowym tłem, w których WC przybliża nam dokładnie historię, kulturę i zwyczaje danego kraju. Przy jednym z nich nieźle się uśmiałam. :))

Wojciecha Cejrowskiego zna chyba każdy, ale zanim poznaliśmy go w telewizji z "Non Stop Kolor" czy też "WC Kwadrans" to on zdążył już zjeździć wszystkie kraje latynoamerykańskie! Trzeba przyznać, że Wojciech Cejrowski jest szalenie dobry w tym co robi. W swojej książce używa prostego języka, potrafi zainteresować, omija niepotrzebne wątki, a wzbogaca ją o ciekawostki. W książce znajduje się bardzo dużo zdjęć z podróży. 

Przy każdej kolejnej opisywanej historii przekonujemy się o zaradności, stanowczości i inteligencji autora. Łatwość z jaką zawiera kontakty z tubylcami wprowadza w murowane zdziwienie! Na sam początek nauki języka, jak mówi, najważniejszą sprawą jest umiejetność targowania się, przeklinania (w jednej z opowieści okazuje się, że niezwykle ważne!) oraz żartowania. Cejrowski nie wstydzi się omyłek, gestykulacji, tzw. dukania - nic mu nie przeszkodzi w tym, by zawżeć nową znajomość. WC odznacza się wielką odwagą, chociaż nie jestem pewna czy on to zauważa. Możnaby to raczej nazwać przebiegłością, bo w duchu strasznie się boi, ale sytuacja w jakiej się znaduje nie pozwala, by okazać swoje emocje. Wówczas idzie za głosem rozsądku, intuicją. 

Musicie wiedzieć, że nic nie powstrzyma go przed wyjazdem jaki sobie zaplanował. A tymbardziej brak pieniędzy! Nie raz udał się w podróż na jeden uśmiech. Zdawał się na swój urok osobisty, uprzejmość mieszkańców, wcześniej już wymienioną przebiegłość i okoliczne prace. Łatwo i szybko najmował się do prac, gdzie przy okazji poznawał kulturę kraju i zarabiał na swój dalszy pobyt. Miejsca, które wybierał sobie na wyprawę należą do bardzo ciekawych, ale trudnych, patrząc na warunki. To jednak, podobało mu się najbardziej. Miał w sobie duszę odkrywcy. Cejrowski dużo od siebie wymaga, nigdy niczego sobie nie ułatwia - twierdzi, że wówczas nie czuje satysfakcji z odwiedzenia danego miejsca. Trzeba wiedzieć, że jest bardzo stanowczy i za wszelką cenę dopina swego. Cechuje go również poczucie humoru - lubi opowiadać kawały i otaczać się zabawnymi ludźmi. WC jest również bardzo religijny, stara się - nawet w podróży - w każdą niedzielę naleźć się w miejscu gdzie czytają Pismo Święte. Bardzo to u niego cenię, natomiast zniesmaczyło mnie nieco to jak odbiera Niemców. Ma za złe obywatelom tego kraju, że przed laty napadli na Polskę. Pisze o nich bardzo negatywnie, podkreśla ich przywary - widać, że nie darzy ich sympatią. A przecież nie można wszytskich mierzyć jedną skalą! 

Autor zachęca nas do samotnych wypraw. Zawsze jeździmy grupowo - bo raźniej. Warto, jednak choć raz pojechać gdzieś samemu. Odizolować się od ludzi, dać upust samemu sobie, móc być sobą, pozwolić swoim myślom wejść na wolny tor - niech biegną. Może to dla niektórych ciekawa propozycja - szczególnie, jeśli ktoś czuje się przemęczony, potrzebuje wytchnienia od innych. Jednak nie dla mnie - podczas samotnej wyprawy czułabym się nieswojo, bałabym się i śmiertelnie bym się zanudziła. We dwójkę zawsze ciekawiej. Póki co poszukuję wrażeń a nie spokoju duszy. ;))

Przyznam się, że dla porównania chętnie przeczytałabym pierwsze wydanie książki. Ciekawi mnie bardzo, bo podobno są tam... krępujące, szalone zwierzenia WC. Może być ciekawie! ;) Niestety nie stać mnie na taki wydatek... Jakoś przeżyję. Polecam Wam za to drugie wydanie, jest naprawdę ciekawe. To pierwsza książka podróżnicza jaką przeczytałam i jestem zadowolona. Warto wziąć do ręki. 

A Wy? Czytałyście jakąś książkę podróżniczą? Polecacie? Co sądzicie o samym Wojciechu Cejrowskim? Lubicie go oglądać, czytać, a może wręcz przeciwnie?

Przy okazji zdradzę Wam małą tajemnicę, planuję skromne rozdanie książkowe. Nie wiem jednak, kiedy się odbędzie, póki co zbieram fundusze. ;)) Musicie uzbroić się w cierpliowść, mam nadzieję, że będzie warto!